History of Syriam (3)

မ႐ွိလွ်င္၊ သကၠရာဇ္ ၉၇၀ျပည့္တြင္ သားေတာ္အေနာက္ဘက္လြန္မင္းတရားေ႐ႊထီး ေရႊနန္းကို စိုးအုပ္ေတာ္မူသည္။ ျပည္ၿမိဳ႕မွာလည္း၊ မင္းႀကီးေနာင္ကို၊ ရန္ႏိုင္မႈလုပ္ၾကံ၍၊ မင္းျပဳေတာ္မူလွ်င္၊ သကၠရာဇ္ ၉၇၄ခုတြင္၊ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းတရားႀကီးဘုရား၊ အလုံးအရင္းမ်ားႏွင့္၊ ျပည္ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ီေတာ္မူသည္။ ေရာက္လွ်င္၊ ရခုိင္ၿမိဳ႕က၊ ဘရင္ဂ်ီကုလား၊ ငဇဂၤါသည္၊ သိမ္ဂုတၱရကုမ္း၊ ေ႐ႊဆံေတာ္ဘုရား႐ွင္စီေစတီေကာင္းမႈ၊ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကို ခ်၍၊ အေျမာက္သြမ္္းမည္ၾကံသည္တြင္၊ ဘုရား႐ွင္တံခိုးေတာ္ေၾကာင့္၊ ပန္အလြဲတြင္၊ သေဘာၤႏွင့္တကြ နစ္မြန္း၍ အေျမာက္မသြမ္းရ႐ွိသည္တြင္၊ ငဇကာၤသည္ အေနာက္ဘက္လြန္မင္းတရားႀကီး ျပည္ၿမိဳ႕ကို အလုိျပည့္သည္ႏွစ္၊ လက္နက္ႀကိယာ၊ ေဆးခဲးရန္း၊ လက္ေဆာင္ပဏၰာ၊ ကၩန္ေတာ္ကို သံလွ်င္ၿမိဳ႕တြင္၊ ၿမိဳ႕ရာသေရခ်ပ္ရာ၊ သနားေတာ္မူပါ၊ အသနားခံ၍၊ ေျမသေရတခ်ပ္ရာ သနားေတာ္မူသည္တြင္၊ ငဇဂၤါသည္ သေရကို၊ နန္းငင္၍၊ အေရွ႕အေနာက္ေတာင္ေျမာက္ သေရႀကိဳးတဆန္႔စီ တိုင္းထြာၿပီးလွ်င္ ၿမိဳ႕တည္ေလသည္။ ဘ၀႐ွင္မင္းတရားႀကီးလည္း ျပည္ၿမိဳ႕ကို အလိုေတာ္ျပည့္လွ်င္ ေတာင္ငူဘေထြးေတာ္နတ္ရွင္ေနာင္ကို စည္းစိမ္းပ်က္သနားေတာ္မူၿမဲသနားေတာ္မူသည္။ နန္းေတာ္မွန္ကင္းကို ခ်၍၊ ေရႊထီးေရႊနန္း၊ ရာဇပလႅင္ ဦးကင္းထီးျဖဴႏွင့္တကြ မင္းျပဳေစသည္။ ၎သားေတာ္မင္းရဲေက်ာ္ထင္ခံ၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာသားေတာ္ ၂ပါးကိုလည္း၊ အင္း၀ေနျပည္ေတာ္သို႔ သိမ္းေခၚခဲ့၍၊ ရမည္းသင္း၊ ယင္းေတာ္သို႔ ေရာက္မွ၊ တူေတာ္အေနာက္ကၩန္ မခံလိုေတာ့ၿပီ၊ ငဇဂၤါအစီအရင္ကို ခံေတာ့မည္၊ ရာဇသံမွာ စာႏွင့္ ၾကက္႐ုမ္းပင္စားတို႔ကို၊ သံလွ်င္ၿမိဳ႕ ငဇဂၤါထံသို႔ ေစသည္တြင္၊ ၾကက္႐ုမ္းပင္စားတို႔ႏွင့္၊ ငဇဂၤါကို ဗိုလ္လုံးတပ္လုံးအမ်ား ေတာင္ငူသို႔ ေရာက္လာ၍၊ ဘ၀႐ွင္မင္းတရားက ထားခဲ့သည္၊ ၀န္႐ွင္ေတာ္ဗိုလ္မွဴးတပ္မွဴး၊ လွံကိုင္အေစာင့္အေနတို႔က၊ ဆီးႀကိဳတိုက္လွန္လွ်င္၊ ၀န္႐ွင္ေတာ္ ဆင္ဦးေပၚတြင္ လက္နက္သင့္၍ ဆုမ္းသည္ႏွင့္၊ ရဲမက္လက္နက္ကိုင္တို႔ မခံမရပ္ႏိႈင္၊ ေ႐ႊဘ၀ါးေတာ္ေအာက္ အင္း၀သို႔ ထြက္ေျပး၍ ေတာင္ငူၿမိဳ႕ကို ကုလားတို႔ ရေလသည္။ နတ္႐ွင္မယ္ေတာ္ကိုလည္း၊ ပန္းယၿမိဳ႕တြင္၊ စေက်ာအိမ္ျဖဴေဆာက္၍ ထားေတာ္မူသည္။ မ်ားမၾကာ၊ ႐ွမ္းျပည္၊ မိုးေကာင္းမိုးၫွင္း၊ မညိမ္မ၀ပ္ေၾကာင္းကို ၾကား၍၊ ခ်ီေတာ္မူျပန္သည္။ အလုိေတာ္ျပည့္၍၊ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူလွ်င္၊ သကၠရာဇ္ ၉၀၁ခု၊ သံလွ်င္သို႔ ခ်ီေတာ္မူသည္၊ သံလွ်င္ၿမိဳ႕ကို ေအာင္ေတာ္မူလွ်င္၊ ဘေထြးေတာ္ကို စစ္ေဆးေမးျမန္း၍၊ သာသနာေတာ္ျဖက္လူဆုိးလူသြမ္းတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္းဘက္သသူ ျဖစ္သည္။ ဘေထြးေတာ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ မထားသင့္ အမိန္႔ေတာ္႐ွိ၍၊ ရင္ကိုဖြင့္ေစသည္။ ငဇဂၤါကိုလည္း သာသန္ာေတာ္ကို ျဖက္၍ ျပစ္သည္ဆို၍၊ သံလွ်င္ၿမိဳ႕႐ုံးေရွ႕တြင္၊ သံတံက်င္တင္သည္၊ စီရင္ကြပ္ျဖက္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ သံလွ်င္ၿမိဳ႕ကိုလည္း သေဘာၤဆိပ္ျဖစ္၍၊ သေဘာၤအဆီးအက်ဳိင္းေစာင့္၊ ကင္းရဲေလွ ၁၂ စင္းခန္႔ေတာ္မူသည္။ ၉၈၄ခုတြင္ ဟံသာ၀တီသို႔ ခ်ီေတာ္မူ၍၊ သကၠမတဲနန္းေတာ္မွာ စံေတာ္မူသည္တြင္၊ ရခိုင္ဘုရင္က ငဇဂၤါကို ကူညီစိမ့္မည္၊ သေဘာၤ ၃စင္း၊ လက္နက္ႀကိယာအမ်ားႏွင့္၊ သံလွ်င္ဆိပ္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္းကို ကင္းေစာင့္၊ ကင္းေနတို႔ ေလွ်ာက္ထား၍ ၾကားသိေတာ္မူလွ်င္၊ ၀န္႐ွင္ေတာ္သီရိႏၵေယာတႏွင့္၊ ရဲမက္လက္နက္ကိုင္အမ်ားခန္႔ထား၍၊ စကားေျပေျပာဆိုရမည္၊ ေျပလိုလွ်င္ေျပေစ၊ မေျပလိုလွ်င္လည္း သေဘာၤသုံးစင္းသားတို႔ကို၊ မထြက္မသြားေစႏွင့္၊ အမိန္႔ေတာ္ရွိ၍၊ ေျပာဆိုရသည္တြင္ ေျပလည္၍၊ သေဘာၤသုံးစင္းမွာပါသည့္လက္နက္ႀကိယာမ်ားႏွင့္တကြ သေဘာၤသားတို႔ကို၊ သကၠမတဲနန္းေတာ္သို႔ ေခၚ၍၊ ေရာက္လွ်င္၊ စစ္ေၾကာေမးျမန္းၿပီးမွ၊ သစၥာတင္ေပး၍၊ ပသီးဗရင္ါ်ီသေဘာၤသုံးစင္းသားတို႔ကို၊ ေရႊစက္ေတာ္ေအာက္ ထန္း႐ြက္ေစသည္။ ငဇဂၤါေဆြသားမ်ိဳးသားတို႔ကိုလည္း၊ တပယင္းတြင္၊ ခ်ထားေတာ္မူသည္၊ ငဇဂၤါလက္နက္ကိုင္လူစုတို႔ကို၊ ေၾကာက္ရစ္ပနက္၊ ယင္းေတာ္ၿမိဳ႕႐ြာမ်ားတြင္၊ လုပ္ေျမေနေျမႏွင့္ ခ်ထားေတာ္မူသည္။ ငဇဂၤါငယ္သားကုလားပသီတို႔ကို ေျမဒုမွာ ခ်ထားေတာ္မူသည္။ အရပ္ရပ္အစို႔အငန္းကိုလည္း သကၠမတဲနန္းေတာ္တြင္၊ ဘြ႔ဲဘက္ေတာ္မူသည္။ မုတၱမ ၃၅ ၿမိဳ႕၊ ၁၅ကင္း၊ လမ္းဆုံလမ္း၀ ဣႏၵဂီရိဘုမၼဂီရိ၊ ယိုးဒယားလင္းဇင္း၊ လမ္းဆုံးလမ္း၀၊ အေစာင့္အေန ၁၅ကင္းတို႔ကိုလည္း ဘြ႔ဲဘက္ခန္႔ထားေတာ္မူသည္။ ကေမၺာဇတိုင္း၊ ႀကိဳင္႐ုမ္ႀကိဳင္သည္၊ မညိမ္က၀ပ္ရွိေၾကာင္းမ်ားကို ၾကားေတာ္မူ၍၊ ညီေတာ္သတိုးဓမၼရာဇာ၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာတို႔ကို၊ ရွမ္းျပည္ယြန္းျပည္သို႔ အလုံးအရင္းမ်ားႏွင့္ ခ်ီသြားေစသည္၊ သားေတာ္မင္းဲဒိပၸသည္၊ သကၠမတဲနန္းေတာ္တြင္၊ ကိုယ္လုပ္ေတာ္သီရိမဟာေဒ၀ီကို ယည္ပါး၍ သေႏၶ႐ွိသည္ႏွင့္၊ သကၠမတဲနန္းေတာ္က ေျပာင္း၍၊ အေနာက္ဘက္ေမာ္အရီတဲနန္းေတာ္မွာ၊ စံေတာ္မူသည္တြင္၊ သားေတာ္မင္းရဲဒိပၸလုပ္ၾကံ၍၊ သကၠရာဇ္ ၉၉၀ျပည့္တြင္၊ နတ္ျပည္စံေတာ္မူသည္။ မင္းရဲဒိပၸက ဘေထြးေတာ္တို႕ကို၊ သစၥာတိုက္ေစသည္တြင္၊ ဘေထြးေတာ္တို႔က သစၥာကို မခံ၊ ရွမ္းျပည္ယြန္းျပည္သို႔ ခ်ီသြား၍၊ ရွမ္းယြန္စစ္သည္ရဲမက္လက္နက္ကိုင္အမ်ားတို႔ကို သိမ္း႐ုံးၿပီးမွ၊ အင္း၀သို႔ ခ်ီလာ၍၊ ေရာက္လွ်င္၊ မင္းရဲဒိပၸထားသည့္ ဗိုလ္မွဴးတပ္မွဴးတို႔ကို စီရင္ကြပ္ျမက္ၿပီးမွ၊ သာလြန္မင္းတရားႀကီး မင္းျပဳသည္။