ျပင္ဆင္ပါ

mostsaing
ဆႏၵျပယင္ ေကာင္းမလား

ျပည္ပေရာက္ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားက ႐ိုဟင္ဂ်ာကို လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခ်င္တယ္လို႕ ေျပာလာတယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုသည္မွာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမဟုတ္တယ့္အတြက္ ႐ိုဟင္ဂ်ာဟာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမဟုတ္တယ့္အေၾကာင္း အမ်ဳိးသားေရးတာဝန္တစ္ရပ္အေနနဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ေျပာသင့္တယ္လို႕ သူတို႕က ယုံၾကည္ၾကပါတယ္။

ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားဟာ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ငယ္ရြက္ၾကပါေသးတယ္။ ဒီလိုအမ်ဳိးသားေရးကိစၥမွာ ႐ိုး႐ိုးသားသားနဲ႕ မိမိဆႏၵကို ေဖာ္ထုတ္လိုျခင္း ျဖစ္တယ္။ သူတို႕က မီးေလာင္းရာေလပင့္သူမ်ားမဟုတ္ၾကသျဖင့္ သူတို႕ကို ၾကည့္ၿပီး ဝမ္းေျမာက္ေနမိတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဆႏၵေဖာ္ထုတ္တယ့္ေနရာမွာ မူစလင္ဘာသာဝင္မ်ားကို မေစာ္ကားမိေစဖို႕၊ ျပႆနာကို ဖန္တီးေနတယ့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာကိုပဲ ပစ္မွတ္ထားဖို႕ အၾကံျပဳပါတယ္။


ဘာသာေရးအဓိကရုဏ္းမဟုတ္

ဒီအဓိက႐ုဏ္းကို ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္း ျဖစ္ေၾကာင္း ႐ိုဟင္ဂ်ာဝက္ဆိုက္က ေဖာ္ျပတယ္။ CNN, VOA နဲ႕ BBCတို႔ကလည္း ဗုဒၶဘာသာနဲ႔မူစလင္ၾကား ပဋိပကၡျဖစ္ေနသေယာင္ ေရးၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြက မူစလင္ဘာသာဝင္ေတြကို အႏိုင္က်င့္ေနသလို ပုံေဖာ္ခ်င္လို႕ ျဖစ္မယ္။ ဒီျပႆနာကို ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြက စခဲ့တာ မဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းဖူးတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ပါဝင္ပတ္သက္မႈကိုလည္း မေတြ႔ရပါဘူး။ ထပ္ရွင္းပါဦးမယ္။ ဒီလိုအဓိက႐ုဏ္းမ်ဳိးကို …

၁။ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားလည္း အလိုမရွိပါ။

၂။ ျမန္မာမူစလင္မ်ားလည္း အလိုမရွိပါ။

၃။ အတိုက္အခံမ်ားလည္း အလိုမရွိပါ။

ဘာေၾကာင့္ ေျပာႏိုင္လဲဆိုယင္ ….

၁။ ကုလားနဲ႔ဘုန္းႀကီး အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ခဲ့ဖူးတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ။ ဒီတစ္ခါ ဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ ပေယာဂမပါေၾကာင္း ေသခ်ာတယ္။ ကုလားမ်ားနဲ႔ ျပႆနာျဖစ္တိုင္း ေရွ႕တန္းက ပါဝင္ေလ့ရွိတယ့္ ဆရာေတာ္အခ်ဳိ႕ တစ္ခြန္းမွမဟဘဲ အေျမာ္အျမင္ရွိရွိနဲ႕ အေျခအေနကို အကဲခတ္ေနတာကို ၾကည့္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို ဆြဲမထည့္ရ။ သကၤန္းမ်ား ဝယ္ၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီးအတုမ်ားနဲ႕ ဝင္ေရာခိုင္းယင္ေတာ့ မတတ္ႏိုင္ပါ။

၂။ ျမန္မာမူစလင္ေတြဟာ ရခိုင္ျပည္မွာပဲ ေနထိုင္ၾကတာမဟုတ္ပါ။ ျမန္မာျပည္တနံတလ်ားမွာ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ဟာ လက္ရွိအဓိက႐ုဏ္းကို အားမေပးပါဘူး။ မႏၲေလး၊ ရန္ကုန္ အစရွိတယ့္ၿမဳိ႕ႀကီးေတြမွာ သူတို႔ ရွိေနၾကပါတယ္။ ေမာင္ေတာလိုမ်ဳိး အၾကမ္းဖက္မႈ မရွိပါဘူး။ ဒါေတြကို သတိထားသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Muslim Cap မ်ားကို ဝယ္ၿပီး အဓိက႐ုဏ္း ပ်ံ႕ေအာင္ လုပ္ယင္ေတာ့ မတတ္ႏိုင္ပါ။

၃။ အတိုက္အခံမ်ားကေတာ့ လက္ရွိအဓိက႐ုဏ္းကို ပိုၿပီး ဘဝင္မက်စရာ ျဖစ္ရတာပါ။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ဥကၠ႒ရဲ႕ ျပည္ပခရီးစဥ္ ရွိေနပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္ကို မ်က္ႏွာပန္းလွလွ သြားေစခ်င္ပါလိမ့္မယ္။ လဝကေတြရဲ႕အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ နစ္နာခဲ့ရတယ့္၊ အေနာက္တံခါးေပါက္ခဲ့ရတယ့္ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ားကို စာနာၾကေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ မိမိတို႔တိုင္းရင္းသားေရးရာ မၿပီးမခ်င္း ႐ိုဟင္ဂ်ာျပႆနာကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ဦးမွာမဟုတ္လို႔ လက္ရွိအဓိက႐ုဏ္းကို ဖန္တီးခ်င္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။


အရင္းစစ္ေတာ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာ

ဒီေတာ့ ဘယ္သူ က်န္ေသးလဲ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ သူတို႔ကို စာနာတယ့္ အေနာက္တိုင္းအစိုးရေတြ၊ သူတို႔ကို အားေပးတယ့္သတင္းဌာနေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေနကို ဒီလို တြက္ခ်က္ၾကပါလိမ့္မယ္။

၁။ ကခ်င္နဲ႔အပစ္ရပ္ႏိုင္တာနဲ႕ ျမန္မာျပည္မွာ တေခတ္ဆန္းတယ့္ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ျဖစ္လာစရာရွိတယ္။ တစ္ခါမွ မျမင္ရဖူးတယ့္ တျပည္လုံးအပစ္ရပ္ျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဒါကို အေျခခံၿပီး ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု၊ စစ္မွန္တယ့္ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခု ေပၚေပါက္လာစရာရွိတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြက ခါေတာ္မီ ပါဝင္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းကို ယူၿပီး ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ႏိုင္ေအာင္ ၾကံစည္ေနပုံရတယ္။

၂။ ယခုအခါမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဥေရာပခရီးစဥ္ကို စတင္ေနပါၿပီ။ ဒီခရီးစဥ္ကို ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြက အသုံးခ်ခ်င္ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ၿဗိတိသွ်ပါလီမာန္ကို မိန္႕ခြန္းေခြၽတယ့္အခါမွာ ဒါဟာ သမိုင္းဝင္အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ပါ။ ဒီသမိုင္းဝင္အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႔ မိန္႕ခြန္းမွာ အနည္းဆုံး ႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုတယ့္ စကားလုံးတစ္လုံး သူတို႕ ပါေစခ်င္ၾကပါလိမ့္မယ္။

၃။ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႕ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ သူတို႕အေျခမခိုင္ပုံကို သူတို႕အသိဆုံး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အင္အားႀကီးပါတီမ်ား၊ အစိုးရအရာရွိမ်ား၊ သူတို႕တတ္ႏိုင္ယင္ တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးမ်ားကို ဘာပဲေပးရေပးရ ဘာပဲလုပ္ေပးရလုပ္ေပးရ ခ်ဥ္းကပ္ၾကမွာပါ။ ျမန္မာျပည္ဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုလို ေအာက္ေျချပည္နယ္မ်ားနဲ႕ ဖြဲ႔စည္းထားတယ့္ ျပည္ေထာင္စုမဟုတ္လို႕ အထက္ကို သူတို႕ ကပ္ႏိုင္တာနဲ႕ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

၄။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြရဲ႔ လက္နက္မွာ သတင္းဌာနမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕ဟာ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာမွာ ေရာက္ရွိေနၾကပါတယ္။ မူစလင္ညီအကိုမ်ားရဲ႔ စာနာမႈေတြကေနတစ္ဆင့္ ရန္ပုံေငြမ်ားကို အလြယ္တကူ ရွာေဖြႏိုင္ၾကပါတယ္။ ရန္ပုံေငြ အားေကာင္းတာနဲ႕ သူတို႕ဟာ ကုလသမဂၢ၊ အေနာက္အစိုးရမ်ား၊ သတင္းဌာနမ်ားကို Lobby လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။

၅။ ဒီလိုအေျခခံမ်ားနဲ႔ ျပည့္စုံေနတယ့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ သူတို႕ေနာက္ကို ျမန္မာမူစလင္မ်ား ပါဝင္လာဖို႕ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနပါတယ္။ ျမန္မာမူစလင္မ်ားဟာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲမွာ အထင္ကရ ပါဝင္ခ့ဲၾကပါတယ္။ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလုပ္ငန္းေတြမွာလည္း တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လူဦးေရအရလည္း တစ္သန္းေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ အေျခမခိုင္တယ့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ဒီျမန္မာမူစလင္မ်ားရဲ႔အားကို အရယူခ်င္ေနၾကတယ္။ ျမန္မာလူမႈဝန္းက်င္မွ ဒီျမန္မာမူစလင္မ်ားကို ဆြဲထုတ္ၿပီး သူတို႕နဲ႕ ပူးေပါင္းေစခ်င္ၾကတယ္။ သူတို႕လိုပဲ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား ျဖစ္ေစလိုၾကတယ္။

၆။ ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္နည္းမွာ အဓိက႐ုဏ္းတစ္ခုကို ဖန္တီးၿပီး ျမန္မာမူစလင္မ်ားကို ဆြဲထည့္ျခင္း ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာမူစလင္မ်ားၾကားမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာလက္ေဝခံမ်ား ရွိတန္ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒီလူေတြက ၾကံရာပါအျဖစ္ ပူးေပါင္းခ်င္ပူးေပါင္းေနၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာမူစလင္အမ်ားစုဟာ ႐ိုဟင္ဂ်ာနဲ႔ပတ္သက္ခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။
အရင္းစစ္ၾကည့္ေတာ့ တရားခံက ႐ိုဟင္ဂ်ာပါပဲ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာတီးလုံး ၿမဳိင္ၿမဳိင္ဆိုင္ဆိုင္ ျဖစ္ေအာင္ သတင္းဌာနအခ်ဳိ႕က ေဗ်ာသံ ဝင္ေႏွာေပးလိုက္ရုံေလးပါပဲ။ အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ေလ ႐ိုဟင္ဂ်ာက အျမတ္ထြက္ေလ၊ သတင္းဌာနေတြက ဝင္ေငြေျဖာင့္ေလ၊ ၿဗိတိသွ်အစိုးရအတြက္ အကြက္ဆိုက္ေလပါပဲ။


တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ႐ုပ္လုံးေပၚလာၿပီ

၁။ လက္ရွိအဓိက႐ုဏ္းကို အလိုရွိဆုံးမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဒၚစုခရီးမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အေမးအျမန္းခံရဖြယ္ရွိေၾကာင္း ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီလို ေမးတယ့္အခါမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကိစၥကို ထည့္သြင္းေျပာၾကားတယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ဘဂၤလားျမန္မာနယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္မႈမ်ားကို ညႊန္ျပတယ္။ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေရးနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ဥပေဒ အေသအသခ်ာရွိဖို႕ လိုပုံကို ေျပာတယ္။ ဒါဟာ ပါးပါးနပ္နပ္ ေျဖသြားတာလို႕ ျမင္ပါတယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာနဲ႕ ေဝးေဝးေရွာင္ခ်င္ေၾကာင္း ထင္ရွားတယ္။

၂။ ၈၈ ေခါင္းေဆာင္ကိုျမေအးအပါအဝင္ ျမန္မာမူစလင္မ်ားအေနနဲ႕လည္း ႐ိုဟင္ဂ်ာကို လက္မခံသလို ၈၈ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အတိုက္အခံပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း လက္မခံေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ပါၿပီ။ ျပည္ထဲေရးဌာနကမူ နဂိုကတည္းက ႐ိုဟင္ဂ်ာကို လက္မခံခဲ့ပါ။ သမၼတသိန္းစိန္အေနျဖင့္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေျပာရေပမယ့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာကို လက္ခံပုံမရပါဘူး။ တပ္မေတာ္သားမ်ားဆိုယင္ ဒီ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ပိုၿပီး မႀကဳိက္ၾကဘူးလို႕ ယူဆပါတယ္။

၃။ ရခိုင္ေဒသမွာ အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ေတာ့ ရခိုင္နဲ႕ ျမန္မာမူစလင္မ်ားက အဓိကခံၾကရပါတယ္။ မီဒီယာမ်ားကလည္း မိမိသန္ရာသန္ရာ ေဖာ္ျပၾကပါတယ္။ ရမ္းၿဗဲကြၽန္း (ရမၼဝတီ)မွာ ျဖစ္ခဲ့တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေတာင္ကုတ္မွာ ထပ္ျဖစ္တယ္။ ေတာင္ကုတ္မွာ ျဖစ္ေတာ့ ေမာင္ေတာမွာ ဆုံးသြားတယ္။ တကယ့္အဓိက႐ုဏ္းက ေမာင္ေတာမွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီမွာ ရခိုင္လူဦးေရနဲ႕ ဘဂၤါလီလူဦးေရ မမွ်ဘူး။ ဘယ္သူက စခဲ့လဲ ထင္ရွားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခါ ကုလသမဂၢအရာရွိ ဗီေဂ်နမ္ဘီယာ ကိုယ္တိုင္ ဒါဟာ ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္းမဟုတ္ဘူးလို႕ ေျပာခဲ့ပါၿပီ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြရဲ႔အကြက္ကို ႐ိုက္ခ်ဳိးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္။ ဒီစကားတစ္ခြန္းနဲ႕တင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာအၾကံ ပ်က္ရၿပီျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ဒီအဓိက႐ုဏ္းကို ဖန္တီးလို႕ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြအေနနဲ႕ ဘာမွ မရလိုက္ဘူးလို႕ပဲ ဆိုပါရေစ။


သင္ခန္းစာရယူပါ

လက္ရွိအဓိက႐ုဏ္းကေန သင္ခန္းစာေတြ အမ်ားႀကီး ရယူႏိုင္ပါတယ္။

၁။ ရခိုင္ကို ထိုးေဖာက္ဖို႕ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြက ဦးႏုပါလီမာန္ေခတ္ကတည္းက စာခ်ဳပ္စာတန္းေတြ၊ ဥပေဒေတြကို တရားဝင္မဝင္ လုပ္ယူခဲ့တယ္။ ကမၻာမွာလည္း ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားကို ေပါက္ေပါက္ေျမာက္ေျမာက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပင္လယ္ပိုင္နက္အမႈကတည္းက ျမန္မာေတြက ဘဂၤါလီေတြကို သတိထားဖို႕ ေကာင္းေနၿပီ။ ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ သံတမန္ေရးအားနည္းခ်က္ေတြကို အမိအရ သူတို႕အသုံးခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ျမန္မာေတြက စျပင္ရပါ့မယ္။ ျမန္မာအစိုးအရအေနနဲ႕ အခ်င္းခ်င္း ခြပ္မေနၾကပါနဲ႕ေတာ့။ ညီၫႊတ္သင့္ၾကၿပီ။

၂။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံလို႕ ေျပာေျပာေနေပမယ့္ မိမိတိုင္းရင္းသားမ်ားကို ႏွိမ္ဖို႕ တ႐ုတ္နဲ႕ကုလားမ်ားကို ေနရာေပးခဲ့ပါတယ္။ ဦးႏုေခတ္က ဘဂၤါလီကုလားမ်ားကို ေခၚလာျခင္းမွာ မဲအႏိုင္ရလို႐ုံမဟုတ္၊ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားမ်ားကို နားလွည့္ပါး႐ိုက္ဖို႕လည္း ပါတယ္။ အခုအခါမွာလည္း ကခ်င္မ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္လို႕ေကာင္းတုန္းပါ။ ျပည္နယ္ေတြမွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ခ်ဳိးႏွိမ္ထားၿပီး လူမ်ဳိးျခားမ်ားကို ေနရာေပးျခင္းမွာ အလြန္အႏၲရာယ္မ်ားလွပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုကို သစၥာေဖာက္ရာလည္း ေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္မွန္တယ့္ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခု ေပၚေပါက္ဖို႕ လိုတယ္။ ဒီကေန စၿပီး ျပဳျပင္ရမယ္။ ဗဟိုအစိုးရကို ကပ္ၿပီး  ျပည္နယ္ေတြမွာ ထင္တိုင္းႀကဲႏိုင္တယ့္ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ကိုရီယား၊ ထိုင္းကုမၸဏီေတြကို မ်က္ႏွာသာ မေပးပါနဲ႕ေတာ့။ တိုင္းရင္းသားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ပါ။

၃။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးမရွိယင္ တိုင္းျပည္အတြက္ အႏၲရာယ္အမ်ားဆုံးပါပဲ။ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားက ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္လို႕ မဟုတ္ဘဲ အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားက ဥပေဒကို လက္တလုံးျခား အသုံးခ်လို႕ ျဖစ္တယ္။ လဝကက အမွားတစ္ခုကို ျပဳခဲ့ယင္ ဘယ္ေလာက္အႏၲရာယ္ႀကီးသလဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ပိုက္ဆံရလိုရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မ်က္ႏွာသာေပးလိုရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဗမာလူဦေရးမ်ားေစလိုရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ လူမ်ဳိးျခားတစ္ေယာက္ကို မွတ္ပုံတင္ ထုတ္ေပးလိုက္ယင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ မလုံျခဳံေတာ့ပါဘူး။ သူတို႕မွတ္ပုံတင္ ထုတ္ေပးလိုက္တယ့္လူဟာ အၾကမ္းဖက္သမားလား၊ ဘယ္ႏိုင္ငံ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကို သစၥာခံလဲ မသိရပါဘူး။ လူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို မိမိအိမ္ဦးခန္းမွာ ေနေစသလိုပဲ မလြတ္လပ္ေတာ့ဘူး၊ မလုံျခဳံေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဥပေဒအားေကာင္းဖို႕လိုသလို လူတိုင္းက ဥပေဒအကာအကြယ္ကို ရရွိဖို႕လည္း အေရးႀကီးေၾကာင္းပါ။ ဒီဥပေဒဟာလည္း တရားမွ်တမႈ၊ တန္းတူညီမွ်မႈ ရွိရပါ့မယ္။


ျပင္ဆင္ပါ

၁။ လက္ရွိအဓိက႐ုဏ္း ၿငိမ္းခဲ့ယင္လည္း ျပႆနာက မၿပီးေသးဘူး။ ဒီရိုဟင္ဂ်ာေတြနဲ႕ ေရရွည္တိုက္ပြဲဝင္ရဦးမယ္။ ဥပေဒေၾကာင္းနားလည္သူမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာဝင္ဆံ့သူမ်ား၊ အစိုးရနဲ႕အတိုက္အခံမ်ားအားလုံး စုစည္းညီၫြတ္စြာနဲ႕ ရခိုင္ေျမကို ကာကြယ္ရမယ္။ ရခိုင္ေျမကို အပါမခံႏိုင္ပါ။

၂။ အိႏၵိယႏြယ္ဖြားျမန္မာမူစလင္မ်ားကို အကာအကြယ္ေပးၾကဖို႕ လိုပါတယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာနဲ႕ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနထိုင္သူမ်ားကို အားေပးကူညီပါ။ ဥပေဒေၾကာင္းအရ သူတို႕ရသင့္ရထိုက္တယ့္ ခံစားခြင့္မ်ားကို ေလးစားပါ။

၃။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုလိုပဲ ျပည္နယ္မွတ္ပုံတင္ကို ခြင့္ျပဳပါ။ ဒီလိုခြင့္ျပဳလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ဗဟိုအစိုးရကို ကပ္လို႕မရေတာ့ပါဘူး။ သူတို႕ျပည္နယ္သားကိစၥကို တိုင္းရင္းသားေတြပဲ ဆုံးျဖတ္ၾကပါေစ။ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ကို ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ဆုံးျဖတ္ပါေစ။ လဝကဥပေဒကို တင္းၾကပ္ပါ။

(ဥပမာ ရခိုင္ျပည္မွာဆိုယင္ လူဦေရး (၃)သန္း ရွိတယ္လို႕ဆိုယင္ ရခိုင္ျပည္နယ္အစိုးရက ဒီလူဦေရး(၃)သန္းကို တာဝန္ခံရပါ့မယ္။ တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္သူမ်ားကို တရားမဝင္သလို လူ႕အခြင့္အေရးစံႏႈန္းနဲ႕အညီ ဆက္ဆံရပါ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါဟာ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္နဲ႕ လုံးဝမသက္ဆိုင္ေစရပါ။)