History of Syriam (9)

ငဇဂၤါေဆြသားမ်ဳိးသားကိုလည္း၊ တဘရင္းသို႔ ပို႔ထားေလသည္။ ငဇဂၤါသမက္ပုတၱဗညားဒလည္း၊ ဗညားႏြယ္ယအမ်ဳိး ေ႐ႊပန္းပန္ကြန္သၼီစုတို႔ကိုလည္း သိမ္းယူေတာ္မူ၍၊ အိႏၵသမန္းကို ေသြးေသာက္ႀကီး ခန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ ေ႐ႊပန္းပန္ဘြ႕ဲေတာ္မူသည္။ သကၠရာဇ္ ၉၉၀ ျပည့္တြင္၊ ဟံသာ၀တီအေနာက္ဘက္၊ တဲနန္းေတာ္မွာ စံေတာ္မူသည္တြင္၊ သားေတာ္မင္းရဲဒိပၸ လုပ္ၾကံ၍၊ အနိစၥေရာက္ေတာ္မူသည္။ ခမည္းေတာ္အရိပ္အရာကို မင္းရဲဒိပၸစိုးအုပ္၍၊ ဘေထြးေတာ္ႏွစ္ပါးကို သစၥာတိုက္ေစသည္တြင္၊ သစၥာကို မခံ၊ ရွမ္းျပည္ယြန္းျပည္တြင္ ရွိသည့္၊ ဆင္းလုံးျမင္းရင္းအေျမာက္ေသနတ္၊ သူရဲသူခက္၊ ရဲမက္လက္နက္ကိုင္တို႔ကို အကုန္အစင္သိမ္း၍ အင္း၀သို႔ ခ်ီေတာ္မူသည္။ အင္း၀သို႔ ေရာက္လွ်င္၊ မင္းရဲဒိပၸက ထားသည္ၿမိဳ႕ေစာင့္ၿမိဳ႕ေန မိုးေကာင္းေစာ္ဘြား၊ မႈိင္းလုံးမႈိင္းသတ္၊ မင္းသားေတာင္ၫုိ၊ ၀ရသီဟ၊ အဘယဂါမဏိတို႔ကို သုတ္သင္ရွင္းလင္း၍၊ သတိုးဓမၼရာဇာ အင္း၀မွာ မင္းျပဳေတာ္မူသည္။ အင္း၀သို႔ ေရာက္ေၾကာင္းကို မင္းရဲဒိပၸၾကားလွ်င္ ရခုိင္သို႔ ထြက္ေျပးမည္အၾကံ႐ွိသည္တြင္၊ ဒိုင္းသား၀င္းသားတို႔ သိ၍၊ မင္းရဲဒိပၸကို နန္းက ခ်ၿပီးလွ်င္၊ မင္းရဲေနာ္ရထာကို ၿမိဳ႕ေစာင့္ထား၍၊ ဒိုင္းေကာင္းေသြးေသာက္ႀကီး ေထာင္ကဲအ၀န္းတို႔၊ မႈိင္းသတ္စားကို၊ အင္း၀သတိုးဓမၼရာဇာရွိရာ ေလွ်ာက္ထားသည္တြင္၊ သကၠရာဇ္ ၉၉၄ ခု၊ ဟံသာ၀တီသို႔ စုံေတာ္မူသည္။ ေရာက္လွ်င္ ေမာ္ဒရီအရပ္တြင္ တဲနန္းေတာ္ေဆာက္၍၊ သီရိသုဓမၼရာဇာ၊ မဟာဓိပတိအမည္ကို ခံေတာ္မူသည္။ မင္းရဲဒိပၸ ရဟန္းျပဳပါမည္အေၾကာင္းႏွင့္ေလွ်ာက္သည္တြင္၊ အဘကိုသတ္သည္ကို စည္ထားဘိဦး၊ ႏွစ္လုံးစိတ္မသာေအာင္၊ မိဘကို ျပဳသည္ကိုမွ်၊ ဥႆတၱရက္ငရဲမွာ ခံရေၾကာင္းကို တရားေတာ္လာသည္။ ေမာင္ ရဟန္းေတာ္ျပဳေသာ္ ျဖစ္မည္အေၾကာင္းမရွိ မိန္႔ေတာ္မူ၍ အၾကဥ္းထားသည္တြင္၊ အနိစၥေရာက္သည္။ သံလွ်င္၊ ဟံသာ၀တီတြင္ ရွိသည့္ ဆင္လုံးျမင္းရင္း၊ ဗိုလ္မႈးတပ္မႈး၊ ျမန္မာတလိုင္း၊ ရွမ္းယြန္း၊ ဒါး၀ယ္၊ ုကလားယိုးဒယားလင္းဇင္၊ တနသၤာရီ၊ ေစုစုလူမ်ဳိးတို႔ကို၊ ကုံစင္ေအာင္ သိမ္းယူေတာ္မူ၍၊ သကၠရာဇ္ ၉၉၆ခု၊ ဟံသာ၀တီက၊ အင္း၀ေနျပည္ေတာ္သို႔ ျပန္လည္ေတာ္မူသည္တြင္၊ သံလွ်င္ၿမိဳ႔မွာလည္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း၊ သေဘာၤဆိုက္ရပ္ ျဖစ္၍ အေစာင့္အေနသား ထားေတာ္မူသည္။ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ေရာက္လွ်င္၊ ေ႐ႊထီးေ႐ႊနန္းတက္သိမ္းေတာ္မူ၍၊ သီရိသုဓမၼရာဇာမဟာဓိပတိအမည္ေတာ္ကို တထပ္ခံေတာ္ကူျပည္သည္။ ဟံသာ၀တီက သိမ္းယူခဲ့သည့္ ျမန္မာတလိုင္းရွမ္းယြန္းတို႔ကိုလည္း၊ အသီးသီးအစို႔အငန္းမ်ားမွာ ျဖည့္သြင္းဘြ႕ဲစုေတာ္မူသည္။ လုပ္ေျမေနေျမ အေျခအျမစ္ ေပးခ်သနားေတာ္မူသည္။ ညီေတာ္မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုလည္း၊ သကၠရာဇ္ ၉၉၇ ခု၊ ၀ါဆိုလဆန္း ၂ ရက္ေန႔ အိမ္းေ႐ွ႕ႏွင္းေတာ္မူသည္။ သကၠရာဇ္ ၉၉၉ ခုတြင္၊ ညီေတာ္မင္းရဲေက်ာ္စြာ လြန္သည္။ သကၠရာဇ္ ၁၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္၊ သာလြန္မင္းတရားႀကီးဘုရား နတ္ျပည္စံေတာ္မူသည္။ ခမည္းေတာ္အရိပ္အရာကို သားေတာ္မင္းရဲနႏၵပိတ္ စိုးအုပ္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ သီရိပ၀ရအိႏၵမဟာဓမၼရာဇာဓိပတိအမည္ေတာ္ကို ခံေတာ္မူသည္။ ထုိမင္းလက္ထက္ေတာ္တြင္၊ သံလွ်င္၊ ဟံသာ၀တီၿမိဳ႕႐ြာမ်ားတြင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အစြန္းအနား ျဖစ္၍၊ တိုင္းေရးျပည္ေရး၊ ရာဇ၀တ္ေၾကာင္း၊ ၿမဲျမံလုံျခဳံေအာင္၊ ၿမဳိ႕ေစာင့္ၿမိဳ႕ေန၊ သကၠရာဇ္ ၁၀၀၂ ခုႏွစ္၊ ေတာင္ခံမင္းရဲ္သင္ရာန္ကို ၿမိဳ႕၀န္ခန္႔ေတာ္မူ၍၊ ခမည္းေတာ္ဘုရား သိမ္းေတာ္မူရင္း သံလွ်င္၊ ဟံသာ၀တီပါသည္ အရပ္ရပ္အစို႔သားတို႔ကို ျဖည့္အပ္သနားေတာ္မူသည္။ ၿမိဳ႕၀န္အပါ သူရဲ ၁၁ တပ္၊ ေသနတ္ ၄ စို႔၊ အေျမာက္ ၄ စို႔၊ မႈိင္းလာ ၅ စို႔၊ ယြန္း ၇ စို႔၊ စာေရးစု၊ အႀကီးစု၊ ဆားခ်က္စု၊ အမ်ဳိးစုသားတို႔ႏွင့္ ထပ္ေလာင္းျဖည္အပ္ေတာ္မူသည္။ ရဲေလွ ၁၂ စင္းအနက္၊ ကင္းေစာင့္ေလွ ၄ တို႔အပါ ေလွေခါင္းေလွစီး စစ္ကြပ္ကုံးေပၚ နဲနတ္သံ႐ိုက္တက္ခပ္တုိ႔ျဖင့္ လႈသာမ်ားတို႔ႏွင့္၊ သံလွ်င္ၿမိဳ႕တြင္ လုပ္ေျမေနေျမ ေ႐ႊဘ၀ါးေတာ္ေအာက္မွာ၊ ေပးခ်သနားေတာ္မူသည္။ သံလွ်င္ၿမိဳ႕တြင္ လုပ္ေျမ ေပးခ်သနားေတာ္မူ၍၊ အစဥ္ေနထိုင္ထမ္း႐ြက္ရသည္။ သံလွ်င္ၿမိဳ႕ ၈ ရပ္နယ္ စီရင္နက္စီရင္ၿမိဳ႕႐ြာ ေပးအပ္ေတာ္မူသည္။ ေဒါပုံ၊ အင္ကပူး၊ ဒလ၊ ေမွာ္၀န္းၿမိဳ႕တို႔အပါ ေပးခ်ရင္း၊ သံလွ်င္နယ္ ၈ရပ္ သတ္မွတ္သည္မွာ၊ သံလွ်င္ၿမိဳ႕အေရွ႕ေျမာက္ျမစ္ေတာင္ဘက္ကို ေရွာက္၍ လားေသာ္၊ ေဒးစပ္႐ြာ။ အေရွ႕ကို လားေသာ္၊ ၀င္းေလးေခ်ာင္းတဘက္ ပခိုးေျမႏွင့္ေက်ာခိုင္း၊ အေရွ႕ေတာင္ကို လားေသာ္၊ အခရိမ္ေခ်ာင္းတဘက္ ပကိုးေျမႏွင့္ေက်ာခိုင္း။ ေတာင္ကို လားေသာ္၊ ပင္လယ္ထိ။ အေနာက္ေတာင္ကို လားေသာ္ ပင္လယ္၀၊ ဇ႐ြဲအုံးကင္း။ အေနာက္ကို ပင္လယ္ထြက္ သေဘာၤေခ်ာင္း၊ ဒလေျမႏွင့္ေက်ာခိုင္း။ အေနာက္ေျမာက္ကို ပန္အလြဲျမစ္ေရေ၀း၊ ေျမာက္ကို ေဒါပုံနယ္ေျမ။ အေရွ႕ကို မစို႔ေခ်ာင္းတဘက္ ပကိုးေျမႏွင့္ေက်ာခိုင္း။ ေျမာက္ မတမလစ္႐ြာ ေခ်ာင္းေကာက္စင္းစင္း။ အေနာက္ကို ငမိုးရိပ္ေခ်ာင္း သံလွ်င္စြန္း၊ ဒဂုံေျမႏွင့္ေက်ာခိုင္း။ သံလွ်င္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေမွာ္၀န္းေနေျမကား။ အေရွ႕ေျမာက္ကို လားေသာ္ အတလိေခ်ာင္းထိ။ အေရွ႕ကို လားေသာ္ ခစင္ေကာ္ေခ်ာင္း။ အေနာက္ေျမာက္ကို ေမွာ္၀န္းေခ်ာင္း၀ ေတာင္ဘက္။ ေျမာက္ကို ေမွာ္၀န္းေခ်ာင္း ေကာက္ေကာက္စင္းစင္း။